Sultan II. Mehmed, yedinci padişah olarak Osmanlı tahtına çıktı. (1451-1481) yılları arasında Osmanlı Devleti’ni idare etti. Edirne’de dünyaya gelmiştir. Çok yönlü bir kişiliğe sahiptir. Üstün zekâsı küçük yaşlarda ortaya çıkmış. Çok iyi hocalardan ders almıştır. Çok yönlü olarak aldığı eğitim ile Türkçe’den başka, arapça, farsça, yunanca ve slavcayı da okur ve yazardı. İyi bir şairdi. Babasının tahtı bırakması ile kısa bir süre devlet idaresini ele almış, içinde bulunulan olaylar sebebi ile tahtı babasına bırakmıştı. 1451 de babasının ölümünden sonra devletin idaresini tekrar eline almıştır.

Daima öğrenmeyi amaçlayan, iyi bir kişiliğe sahip olduğu gibi iyi bir kumandan, güçlü bir devlet adamı ve devrine kıyasla çok açık fikirli, geniş kültürlü Batı’ya çok yakın bir hükümdardı. İlim adamları ile çok yakın ilişki içinde bulunmuş, ülke içinde ilmin gelişmesini sağladığı gibi, Batı’dan da sanatçıları getirerek, Doğu ve Batı medeniyetinin kaynaşmasını sağlamıştır.

En büyük isteği İstanbul’u almaktı ve bunu da çok genç yaşta başararak, Ortaçağ’dan Yeniçağ’a geçişi sağladı. Kendi dönemine kadar devam eden örf anene ve gelenekleri, saltanat usulü kuralını kurarak devlet idaresine yeni bir düzen getirdi. Osmanlı Devleti’nin dünya devleti olması için her fırsatı değerlendirdi.

Devletin merkezî bir idare, otorite ile yönetilmesini sağlayacak en önemli tedbirleri aldığı gibi uygulamaya koyduğu kanunnâmeleri ile de devletin devamlılığını sağladı. Kendinden önceki kanunlarıda "Kanunnâme-i Âli Osman” adıyla topladı.

Yapılı ve güçlü bir bedeni vardı. Yuvarlak çehresiyle arslanı andırırdı. İhtiyatlı ve zeki, çatık kaşlı idi. Üstün zekâsı kara gözlerinde kıvılcım gibi parlardı. Koç burunlu, sarımsı pembe bir çehresi, uzunca bir çenesi, sivri bir sakalı ve ince, nazik dudakları vardı. Göğsü yassı, boynu uzun ve kuvvetli idi. Güçlü kasları vardı. Sarığı dedesi Çelebi Sultan Mehmed’in ki gibi idi. Bu kıyafeti de daha sonraki Padişahlara da örnek olmuştur.